DUYU MODÜLASYONU ve DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU arasındaki ilişki nedir?

İnsanlar duyuları aracılığıyla vücutlarından ve çevrelerinden uyarı alırlar ve bu süreç her an hiç durmaksızın devam eder.Uyaranların duyu organları tarafından alınıp beyne iletilmesi ‘duyu süreci’dir. Bu bilgilerin merkezi sinir sistemimiz tarafından organize edilip,anlamlı hale getirilmesi ise ‘algı’ sürecidir. Davranışlarımız tipik olarak amaca yöneliktir ve bu davranışları ortaya koyabilmek için iç ve dış uyaranlara ihtiyacımız vardır. Uyaran gereksinimlerimiz ne kadar doğru karşılanıyor ise çevreye o kadar uyum sağlarız. 

Bu nedenle duyusal sistemimiz duygularımız,öğrenimimiz,davranışlarımız ve günlük yaşam becerilerimiz için temel niteliğindedir.

Merkezi sinir sistemimiz uyaranları algıya dönüştürürken çok önemli iki sistem kullanılır.Bunlardan ilki hangi uyaranı algıya dönüştüreceğimiz bilgisidir ve biz bu bilgi sayesinde gerekli uyaranı seçip kullanırız.İkinci sistem ise gereksiz olan uyaranları ihmal edebilme becerimizdir.Gün içerisinde hiç durmaksızın uyaran bombardımanına maruz kalırız.Ama merkezi sinir sistemimiz gereksiz uyaranları ihmal etme donanımına sahiptir.Bu duruma duyu modülasyonu denir.

Modülasyonda zorlanma yaşayan çocuklarımızda; duyusal hassasiyetler,odaklanma ve dikkati sürdürme zorlukları çok sık görülür.

Modülasyon da zorlanma yaşayan çocuklarımızın yaşadığı yaşadığı bir diğer sıkınıtı; etraflarından ve vücutlarından aldıkları uyaranları ideal bir biçimde filtre edemediklerinde ortaya çıkar.Merkezi sinir sistemi uyaran analizini doğru bir biçimde yapamadığı zaman, stabil olmayan bir uyarılma seviyesi ile karşılaşırız.Bu durum da ya ortama uygun olmayan fazla yüksek bir hareket seviyesine ya da tam tersi düşük bir hareket seviyesine neden olur.Bu alandaki amaçlarımız,stabil bir hareketlilik seviyesi bağlamak,hedefe odaklanma süresini artırmak,hedefe odaklanırken gereksiz uyaranları bastırabilme ve bilgilerimizi kullanabilme yeteneği geliştirmektedir.